Om te beginnen: het gaat weer goed met Saar, na enkele dagen zakte de koorts (die wel vrij hoog was) en kreeg ze vlekjes (hoogstwaarschijnlijk had ze de zesde ziekte). Daarna was ze vrij snel beter, hoewel ze nog wel even hangerig bleef.
Vorig weekend zijn we met Saar naar opa en oma in Onstwedde geweest. Dit was erg gezellig!
Na een paar uurtjes wilde Saar alleen nog maar oma. Oma moest steeds met haar spelen en met haar rondlopen en kreeg in ruil daarvoor heel veel knuffels en kusjes. Erg schattig. De tweede avond mocht ik Saar zelfs niet meer naar bed brengen, dat moest oma doen.
We wilden eigenlijk naar de dierentuin, maar lief moest nog een verslag afmaken voor zijn opleiding, dus hebben we dat nog even uitgesteld. In plaats daarvan bleef lief thuis en gingen wij naar de kinderboerderij.
In eerste instantie vond Saar de geitjes een beetje eng, maar al gauw vond ze het toch wel erg leuk. De schapen vond ze het allerleukst.
Zoals gewoonlijk zijn we weer erg verwend. Met heerlijke ontbijtjes en lunches, lekker eten, veel rust, leuke dingen doen en cadeautjes. Zo hadden oma en opa een zandbak klaar staan voor Saar en daar mocht ze niet alleen in spelen, nee, we mochten hem hebben! Verder stond er een snoezige loopwagen klaar, helemaal in stijl (opgemaakt met rode ruitjes en rood met witte stippen) en had oma nog "snel even" een roze lakentje voor saar genaaid (want stel je voor dat ze onder een blauw lakentje moet slapen! (-: )
Ook kreeg Saartje nog een strandbal, een schattig paddestoelennachtlampje en een leuk ding met bellen eraan.
Verder is Saar gisteren voor het eers naar het Kinderdagverblijf geweest. Ze ging alleen de ochtend, om te wennen.
O, wat is dat moeilijk, om je kleine meisje daar achter te laten, bij allemaal mensen die ze niet kent, in een vreemde omgeving. En daar houdt Saar toch al niet zo van….. Maar ja….. We hebben het wel gedaan.
We hadden het er wel moeilijk mee allebei. Na een uurtje mocht ik van mezelf bellen. Saar vond het ook allemaal maar moeilijk. Toen ze eenmaal doorhad dat we echt weg waren had ze toch wel erg moeten huilen. Ook heeft ze niet geslapen (maar dat hadden we wel verwacht) en geen fruit gegeten.
Toen we haar op gingen halen zaten alle kindjes aan tafel behalve Saar, die was met de popjes aan het spelen, want ze had het helemaal niet leuk gevonden aan tafel. Aahhh…. Ze was wel weer erg blij om ons te zien en wij om haar weer op te halen! En nu moet ze maandag weer…. wat een ellende!
Nou ja, ze zal er natuurlijk wel aan wennen, maar nu is het wel heel moeilijk, voor ons alledrie…….
Gisteravond zijn we bij opa gaan eten en mocht Saar weer lekker schommelen. O, dat vindt ze zoooo leuk!!!! Dan schatert ze het uit. Lief!
PS Er zijn nog leukere foto's, die zal ik snel posten, als ik ze terug heb gevonden….
Het roze bos 
Wat leuk dat opa en oma zoveel rekening hebben gehouden met Saar dat oma zelfs een roze lakentje heeft gemaakt! Dan is het dubbel zo lief dat saar oma zelf bedankte door lekker alleen maar bij oma te willen zijn. Dat gebeurt natuurlijk niet vaak, dus ze dacht vast: nu neem ik het ervan!
Jammer dat het wennen zo moeilijk was. Hopelijk gaat het de volgende keer alwer wat beter.